Addis

De hoofdstad van Ethiopië is Addis Ababa of kortweg Addis. Zoals je dat wel vaker hoort in Afrika, bijvoorbeeld Kin voor Kinshasa in Congo of Ouagadougou in Burkina Faso wordt Ouaga. In Ethiopië dus Addis voor Addis Ababa en dat betekent ‘nieuwe bloem’ in het Amhaars. 

Sinds een week betekent Addis voor mij veel meer dan de hoofdstad van Ethiopië. Want Addis blijkt hier ook een vrouwennaam te zijn.

“My sister is coming”, “tomorrow you will meet Addis”… haar komst was meermaals aangekondigd. Vlak voor Kerstmis zouden Addis en haar jongere broer Thomas aankomen om met de familie in Lalibela te vieren. ’t Is ontroerend om te zien hoe de twee na een paar maanden van huis letterlijk in de armen gesloten worden.

Addis is 22, ze studeerde in Nazret en werkt er nu bij de Ethiopian Commercial Bank. Om zo te kunnen sparen om nadien verder te studeren. Aan het aantal telefoontjes van haar collega’s te zien, lijkt het dat ze ver weg van huis minstens even populair is als in Lalibela.

 Thomas is de 14-jarige broer die bij Addis woont. Een puber eerste klas. Toffe en schattige kerel maar bij momenten zo irritant. Niet evident om hem als zus in de pas te houden en hem te laten concentreren op zijn schoolwerk. De twee zijn niet alleen aangekomen bij de familie. Ze hebben een onbekende vrouw bij. Iemand uit de stad Addis die de vrouw Addis op de bus ontmoette. Ze wordt “my guest” genoemd. ’t Is een van de vele pelgrims die Orthodox Kerstfeest in Lalibela wil vieren. Omdat ze niemand kent, is ze welkom in de familie voor een bed, een douche, eten en veel koffie. Ik kan me niet inbeelden dat ik iemand op de metro ontmoet en hem of haar mijn huis aanbied. Maar hier is het een soort liefdadigheid en ook een evidentie tijdens deze Holy Week van Christmas.

Met Addis en haar familie ga ik naar de Kerstviering rond de rotskerken van Lalibela. Duizenden mensen troepen hier samen bij het opkomen van de zon, getooid in het wit als respect voor God. Zij ziet er met haar witte voile bijzonder elegant uit, ik iets minder… Melkam Gena! Merry Christmas! Zij bidt vol overgave en is duidelijk gelukkig dat ze Kerstmis in Lalibela mag vieren. Dat is extra bijzonder omdat het ook de geboortedag van King Lalibela is. De man die de elf kerken uit rotsen liet houwen. De bekendste is Saint George, de kerk in de vorm van een kruis.

 ’t Is een schone madam die Addis, vanbuiten én vanbinnen. Ze troont me mee naar de kerken en naar koffieceremonies. We gaan samen pinten drinken en samen dansen. Én ’t is een fiere vrouw dus voor de obligatoire fotoshoots maak ik graag tijd.

Sora is de traditionele Amhaarse dans. Schouders en nek doen vooral het ritmische werk. ’t Ziet er voor mij aan de ene kant grappig maar aan de andere kant bijzonder sensueel uit. En als je uitgenodigd wordt om mee te dansen, is er ook het besef hoe moeilijk die Sora te dansen is. Addis is een natuurtalent, applaus van op alle banken in de Tej House als zij op de dansvloer staat. 

Sinds vanochtend is het stiller in huis en smaakt de koffie iets bitterder dan de voorbije dagen. Het vertrek van Addis en Thomas laat zich snel voelen…

Ik ga zeker nog naar Addis, naar de hoofdstad én naar de vrouw.